خرید بازی Red Faction Guerrilla PS4 پلی استیشن 4

 معرفی بازی Red Faction Guerrilla PS4

50 سال پس از رویدادهای اوج بازی اصلی Red Faction، این اکشن-تیرانداز جهان باز سوم شخص به مریخ بازمی گردد و یک بار دیگر محدودیت های بازی مبتنی بر تخریب را تعریف می کند. زمانی که Volition برای اولین بار نسخه اولیه Red Faction: Guerrilla را چند سال پیش دموی کرد، ما شک داشتیم که این نسخه چیزی فراتر از یک نسخه نمایشی فناوری خوب باشد.

خوب، اجازه دهید ما یکی از اولین کسانی باشیم که می گویند اشتباه کرده ایم. تیم Volition Red Faction: Guerrilla را به یک عنوان اکشن درجه یک تبدیل کرده است و در عین حال موفق به تولید چیزی شده است که ممکن است نزدیک‌ترین چیزی باشد که تا به حال به یک دنیای بازی کاملاً تعاملی باشد. این کار کوچکی نیست.

محیط های کاملاً تعاملی همیشه چیزی شبیه به یک هیولا گریزان در قلمرو بازی های ویدیویی بوده اند. چه جدیدترین عنوان اکشن یا یک RPG کلاسیک باشد، محدودیت‌های مصنوعی همیشه به دلایل گیم‌پلی در جهان اعمال شده است، حتی اگر این محدودیت‌ها کاملاً منطقی نبود. چرا یک نظامی ماچو که می تواند یک زرادخانه واقعی را در کوله پشتی خود حمل کند، نمی تواند یک در چوبی را با C4 و بازوکا بیرون بیاورد؟ نه، او برای آن کلید نیاز دارد.

 تریلر بازی Red Faction Guerrilla PS4

  ممکن است در گذشته اینطور باشد، اما تیم Volition نمی‌خواست کارها را به روش سنتی انجام دهد. وقتی روی Red Faction: Guerrilla کار می‌کردند، تصمیم گرفتند به جای شبیه‌سازی ساده ساختارهای دنیای واقعی، روی تکرار ساختارهای دنیای واقعی تمرکز کنند. این یک قمار بود، اما به نتیجه رسید، زیرا دیگر محدود به درهای قفل شده، دیوارهای نامناسب یا انفجارهای نوشته شده نیستید. این به طور کامل نحوه بازی شما را تغییر می دهد.

داستان بازی Red Faction Guerrilla پلی استیشن 4

شما در نقش الک میسون نقش Red Faction: Guerrilla را به عنوان یک قهرمان زیرزمینی بی میل بازی می کنید. میسون که در ابتدا به مریخ می‌آید و قصد دارد زندگی ساده‌ای به عنوان یک معدنچی داشته باشد، به سرعت توسط برادر فقیدش به صفوف Red Faction کشیده می‌شود.

در مبارزه با نیروهای ظالم نیروی دفاعی زمین (EDF) و غارتگران وحشی، جناح سرخ رنگ فقط یک هدف در ذهن دارد: آزادی برای مریخ. میسون که از کلاس خارج شده و از سلاح خارج شده است، باید به هوش و مهارت خود به عنوان یک متخصص تخریب تکیه کند.

گیم پلی بازی Red Faction Guerrilla پی اس 4

ماموریت های Red Faction Guerrilla در سه نوع اصلی گیم پلی تقسیم می شوند: ماموریت های داستانی، اقدامات چریکی و حمله به اهداف EDF. 20 ماموریت داستانی روش اصلی پیشبرد طرح است، اما شما به همان اندازه زمان بازی (اگر نه بیشتر) را صرف انجام اقدامات چریکی و تسطیح اهداف EDF خواهید کرد.

 اقدامات چریکی ماموریت های کوتاه تری هستند که می توانند هر چیزی از حمله به پایگاه EDF تا حمله به یک کاروان یا دفاع از مخفیگاه Red Faction باشد. برخی از آنها شامل آموزش هستند، در حالی که برخی دیگر به سادگی شما را مجبور می کنند که از نقطه A به نقطه B در مدت زمان مشخصی مسابقه دهید.

بسیاری از اقدامات چریکی روی نقشه فهرست شده اند، اما به همان اندازه پویا هستند. ممکن است در میانه یک ماموریت باشید یا به سادگی نقشه را کاوش کنید، زمانی که تماسی از طریق رادیو برای درخواست کمک به شما می آید. انجام این ماموریت های خودجوش کاملا اختیاری است، اما باید به سرعت تصمیم گرفت زیرا تماس ها فوری هستند.

اگر تصمیم دارید یک ماموریت پویا را به عهده بگیرید، نمی توان گفت که آیا یا چه زمانی ماموریت بعدی خود را نشان می دهد یا خیر. تکمیل اقدامات چریکی به کاهش کنترل EDF کمک می کند، اما مهمتر از آن، قفل سلاح های جدید را نیز باز می کند و به افزایش روحیه Red Faction در این بخش کمک می کند.

در Red Faction Guerrilla بر خلاف اقدامات چریکی، اهداف EDF همیشه روی نقشه قرار دارند. این مکان‌ها مکان‌های EDF شناخته شده‌اند و از نظر اهمیت از کم تا زیاد متغیر هستند. هر هدف به خوبی دفاع می شود، با اهداف با اهمیت بیشتر از اهداف کم اهمیت، چالش بیشتری را ارائه می دهند. هدف در اینجا ساده است: هدف را تراز کنید. زیبایی همه چیز این است که نحوه انجام آن کاملاً به شما بستگی دارد.

شما می توانید انتخاب کنید که شارژ را روی تکیه گاه های اصلی یک ساختمان تنظیم کنید و آنها را از راه دور منفجر کنید. می‌توانید با یک پتک از نزدیک و شخصی برخورد کنید، یا شاید فقط می‌خواهید بگویید «پیچش کن» و یک بمب تکینگی را در داخل سازه به راه بیندازید. هیچ راه درستی برای از بین بردن یک ساختمان وجود ندارد، که درجه ای از آزادی است که در بسیاری از عناوین دیگر نخواهید یافت. حذف یک هدف EDF کلید کاهش کنترل EDF در یک بخش است.

 کنترل و روحیه دو تأثیر اصلی در هر بخش از بازی Red Faction Guerrilla هستند. وقتی کنترل EDF بالا باشد، نیروها تهاجمی تر خواهند بود و پیشرفت شما در ماموریت های داستانی محدود می شود. به صفر رساندن کنترل EDF به شما امکان می دهد تا ماموریت داستان نهایی را در هر بخش باز کنید.

روحیه عملاً مخالف کنترل است، زیرا نشان دهنده احساس عمومی غیرنظامیان و اعضای فراکسیون سرخ در این بخش است. اگر روحیه پایین باشد، درآمد کمتری از ماموریت های داستانی کسب خواهید کرد، جعبه های تدارکات مهمات محدودی خواهند داشت و غیرنظامیان به ندرت برای این هدف سلاح به دست می گیرند. روحیه خود را به حداکثر برسانید و تقریباً همیشه حامیانی در کنار خود خواهید داشت هنگام مبارزه با نیروهای EDF.

در Red Faction Guerrilla پیروزی در یک مبارزه رودررو با EDF در بهترین حالت نادر است. نیروهای EDF بسیار خوب آموزش دیده اند، بنابراین آنها می دانند که چگونه برای بیرون راندن دشمن با یکدیگر همکاری کنند، و هیچ مشکلی برای درخواست کمک ندارند. برای برنده شدن، باید از محیط در برابر آنها استفاده کنید.

با شلیک تک تیرانداز از یک برج نگهبانی محو شده اید؟ به خود زحمت شلیک به تیرانداز را نداشته باشید. فقط برج را هموار کنید نیروهای EDF از پوشش حمله می کنند؟ یک مین را روی یک مخزن پروپان بزنید و آن را به سمت دشمن بزنید. به محض فرود، مین را منفجر کنید تا یک رونق بزرگ داشته باشید. با این حال، زیاد طول نکشید، زیرا نیروهای EDF در شلیک به تانکی که در دست دارید تردید نخواهند کرد و باعث می شود که در دستان شما منفجر شود.

 این بدان معنا نیست که EDF شکست ناپذیر است. حتی در سطح هارد ، نیروها نقاط ضعف خود را دارند. فقط باید مایل به بهره برداری از آنها باشید. میسون رمبو نیست، بنابراین تلاش برای بازی کردن به گونه‌ای که انگار هست به سادگی منجر به مرگ سریع می‌شود.

آن طرف حصار هم رزمان چریکی شما هستند. برخی از آنها که از جمعیت غیرنظامی حذف شده‌اند، در نبرد مؤثر هستند، اما بیشتر اوقات، کسانی که وارد عمل می‌شوند چندان تأثیرگذار نیستند. تقریباً انگار آن روز صبح «جنگ چریکی برای آدمک‌ها» را خوانده‌اند و فکر کرده‌اند که می‌توانند با هر کسی مقابله کنند. از آنجایی که شما کنترلی بر اینکه چه کسی در کنار شما می‌جنگد ندارید، این یکی از معدود نقاط ضعف بازی است، به‌ویژه که مرگ‌های چریکی در درجه‌بندی روحیه حساب می‌شوند.

با توجه به اینکه دیگر عنوان دنیای باز اصلی Volition، Saints Row 2، دارای سیستم موثری برای مدیریت مبارزان دیگر بود، جای تعجب است که چنین سیستمی در اینجا کاملاً وجود ندارد. شما فکر می کنید که اگر میسون چنین جنگجوی محترمی بود، می توانست به کسانی که در کنار او می جنگند دستورات اساسی بدهد.

راه‌اندازی موجود کار می‌کند، اما یک نقطه کسل‌کننده آشکار روی یک سطح براق است. بیش از یک بار متوجه شدیم که به هم تیمی‌های خود فحش می‌دهیم و به سادگی آرزو می‌کنیم که از سر راه بروند و مبارزه را به حرفه‌ای‌ها بسپارند. از آنجایی که Red Faction: Guerrilla یک بازی جهان باز است، لولی به معنای سنتی وجود ندارد.
 

  تقریباً تمام سطح مریخ از همان ابتدا قابل دسترسی است، بنابراین شما آزاد هستید که به هوس خود کاوش کنید. به هفت بخش تقسیم می‌شود، هر ناحیه در پرواز با انتقال کاملاً یکپارچه از بخش به بخش بارگیری می‌شود. با فرض اینکه هرگز نمی میرید (یک اتفاق غیرمحتمل)، تنها زمانی که با صفحه بارگیری مواجه می شوید زمانی است که یکی از معدود کات سین ماموریت داستانی پخش می شود.هر بخش به گونه ای طراحی شده است که ظاهر و احساس خاصی داشته باشد، هم در محیط های طبیعی و هم با معماری ساختمان.

به عنوان مثال، منطقه شروع پارکر بسیار قرمز است و ساختمان ها ساده هستند. Oasis، که دارای زندگی گیاهی و مناطق مسکونی است، رنگ سبزی دارد، در حالی که شهر پایتخت Eos دارای معماری آینده‌نگر با شیشه‌های فراوان و آسمان شفاف و آبی است. همانطور که از یک بخش به بخش دیگر ماجراجویی می‌کنید، و در طول مسیر EDF را پاره می‌کنید، چیزی که به سرعت مشخص می‌شود این است که قطعاً اثری از خود بر جای می‌گذارید.

تقریباً هر کاری که در دنیا انجام می دهید دائمی است. یک ساختمان یا یک پل را خراب کنید و برای همیشه از بین رفته است. تنها استثنای این قانون در صورتی است که یک سازه برای یک ماموریت ضروری باشد. در این صورت، به محض شروع ماموریت، بازسازی خواهد شد. وگرنه هر خرابی در دنیا دائمی است.

به عنوان عامل اصلی بازی، جنبه تخریب را نیز نباید نادیده گرفت. همانطور که قبلاً به آن اشاره کردیم، با Red Faction: Guerrilla، Volition قصد داشت تا حد ممکن رفتارهای واقعی را با معماری درون بازی تکرار کند، و این نشان می‌دهد. ساختمان ها سازه های ساده ای با دیوارهای صاف و سقفی نیستند.
 

 تکیه گاه های باربر، دیوارهای بتنی تقویت شده وجود دارد - حتی دیوارهای خشک که از گل میخ های داخلی آویزان شده اند. همه اینها به صورت جداگانه مدل‌سازی می‌شوند و همه آنها جرم دارند. اگر یک برج را خراب کنید و آن را در ساختمان دیگری بیفتید، به سادگی از بین نمی رود. بازی تاثیر را محاسبه می کند و آسیب به صورت پویا اتفاق می افتد. هرگز دو بار یک نتیجه یکسان نیست.

همین امر در مورد سازه های بزرگتر نیز صادق است. می‌توانید به تکیه‌گاه‌های پایه آسیب بزنید تا بخشی از ساختمان پایین بیاید، یا اگر جرم کافی روی سقف وجود دارد، فقط برخی از تکیه‌گاه‌های کلیدی سقف را در درجه بالایی بیرون بیاورید. همانطور که وزن پایین می آید، می تواند یک واکنش زنجیره ای ایجاد کند که هر طبقه متوالی زیر آن را خارج می کند. این تخریب حتی می تواند به نفع شما در مبارزه استفاده شود.

یک ماموریت مخصوصاً وجود دارد که در آن باید شش نفر را در یک آسمان خراش نیمه ساخته ملاقات کنید. شما می توانید به سادگی آنها را در حین خروج از ساختمان به ضرب چاقو بکشید، اما همچنین می توانید از مواد منفجره برای سقوط ساختمان اطراف آنها استفاده کنید. در هر صورت، آنها هنوز مرده اند.

تلاش برای توصیف تأثیر کامل یک دنیای تخریب پذیر بر گیم پلی در واقع تا حدودی دشوار است. در حالی که اکثر بازی‌ها به دلیل وضعیت آسیب‌ناپذیر ساختمان‌ها، تعلیق ناباوری را می‌شکنند، در Red Faction: Guerrilla، تخریب به شما کمک می‌کند تا شما را بیشتر به داخل بکشاند.

  همانطور که گلوله ها در حال پرواز هستند و وسایل نقلیه در حال انفجار هستند، آسیب واقعی است. وقتی بعداً در بازی به منطقه ای باز می گردید، آسیب هنوز وجود دارد. متأسفانه، آسیب به سازه‌های ساخته شده توسط انسان محدود می‌شود (ممکن است به قطعات طبیعی مانند زمین یا دیواره‌های سنگ آسیب وارد شود)، اما این محدودیتی است که ما مایل به پذیرش آن هستیم.

با این حال، جایی که Red Faction: Guerrilla می توانست بهتر عمل کند، شخصیت است. باز هم، با اشاره به Saints Row 2، آن بازی پر از شخصیت های به یاد ماندنی و رنگارنگ بود که همه برجسته بودند. در اینجا، میسون بیشتر از نوع قوی و ساکت است و شخصیت های فرعی متاسفانه تا حدودی فراموش شدنی هستند.

در حالی که ممکن است این تصمیم آگاهانه از سوی تیم طراحی به منظور حفظ تمرکز بر تخریب بوده باشد، اما باعث شد در طول برخی از ماموریت های داستانی کمی دوری کنیم. در حالی که Saints Row 2 توجه شما را حفظ کرد زیرا می خواستید ببینید همه چیز چگونه پیش می رود. Red Faction: Guerrilla توجه شما را حفظ می‌کند زیرا می‌خواهید چیزهای بیشتری منفجر شود.

در مجموع، تجربه تک نفره Red Faction Guerrilla تقریباً 20 ساعت طول کشید تا آن را کامل کنیم. این کل شامل تمام ماموریت های داستانی و تقریباً نیمی از اقدامات چریکی است. پس از اتمام داستان، حالت سختی دیوانه کننده و همچنین توانایی ادامه بازی و تکمیل تمام اقدامات چریکی و همچنین ارزش تکرار اقدامات قبلی را باز می کنید.

  این حوزه ای است که تمرکز بر تخریب به خوبی به بازی کمک می کند. پس از تکمیل داستان در Saints Row 2، احساس می‌شد که چیز زیادی برای انجام دادن در Stilwater باقی مانده است. در مریخ، تکمیل داستان تنها نیمی از آن است. با تمام اقدامات چریکی موجود، می توانید به راحتی ساعت ها به بازی ادامه دهید. ارزش تکرار با این یکی قوی است.

اکشن چندنفره نیز نقش بسیار خوبی در برجسته کردن جنبه تخریب بازی دارد. هنگامی که ما برای اولین بار بازی چند نفره را شروع کردیم، آن را بسیار شبیه به هر تیراندازی سوم شخص دیگری بازی کردیم، و همینطور سایر بازیکنانی که با آنها رقابت می‌کردیم - تا زمانی که متوجه شوید که جهان نابود شدنی است.

سپس یک تاکتیک کاملاً جدید در Red Faction Guerrilla باز می شود. به عنوان مثال، در یک مسابقه اولیه، یک تک تیرانداز از بالای یک برج به مردم حمله کرد. منطقه بالایی به سختی مورد اصابت قرار می گرفت و تک تیرانداز صاحب زمین بود تا اینکه بازیکن دیگری با پتک خود به پایین برج هجوم آورد و آن را واژگون کرد و در پاییز تک تیرانداز را له کرد.

در یک مسابقه دیگر ما توسط یک مهاجم تعقیب می شدیم. همانطور که از روی یک پل می دویدیم، چند شارژ را رها کردیم و به محض اینکه خلاص شدیم، پل را منفجر کردیم. پل در یک شکاف سقوط کرد و بازیکن تعقیب کننده آن را سوار کرد تا به هلاکت برسد. این نوع رویدادها با ادامه بازی به سرعت تبدیل به یک هنجار شدند و نتیجه خالص نقشه ای بود که هر بازی را تغییر می داد.

 در حالی که بازیکنان خبره هنوز می‌توانستند طرح پایه را یاد بگیرند و بر برخی از مسیرهای شروع خوب مسلط شوند، برای کسی غیرممکن بود که همان مسیرها را به طور مکرر اجرا کند. این امر برای آینده بخش چندنفره بازی بسیار خوب است زیرا باعث می شود همه چیز احساس تازگی داشته باشد.

برای بازیکنانی که اشتراک طلایی Xbox Live را ندارند، همه حالت های رقابتی چند نفره نیز به صورت محلی از طریق System Link قابل بازی هستند. سرانجام Wrecking Crew وجود دارد. قبلاً درباره Wrecking Crew به تفصیل صحبت کرده‌ایم، اما ارزش ذکر دیگری را دارد زیرا این یک حالت گیم‌پلی عمیقاً اعتیادآور است، به خصوص اگر گروهی از بازیکنان محلی را در کنار خود داشته باشید.

 Wrecking Crew که به عنوان یک «گروه بازی مبتنی بر تخریب» توصیف می‌شود، دو تا چهار بازیکن را با هدف ایجاد بیشترین آسیب در مدت زمان محدود به یک عرصه می‌اندازد. این یک حالت بسیار ساده است و یادگیری آن آسان است، اما باعث می‌شود بازیکنان بارها و بارها برگردند تا «یک بار دیگر» را امتحان کنند. متأسفانه، Wrecking Crew هیچ گونه پشتیبانی از لیدربورد ندارد و به طور رسمی از یک بازیکن پشتیبانی نمی کند.

 از آنجایی که این یک حالت جایزه است که به بازی اضافه شده است، یافتن خطای بیش از حد برای ویژگی‌های از دست رفته سخت است، اما اگر یک چیز وجود داشته باشد که ما دوست داریم در وصله بعدی آن را ببینیم، آن پشتیبانی از جدول امتیازات برای Wrecking Crew است.

جمع بندی

به جرات می توان گفت که Red Faction: Guerrilla تقریباً از هر نظر فراتر از انتظارات ما بوده است. در حالی که این یک بازی کامل نیست، از منظر فنی، زمینه جدیدی را ایجاد می‌کند و در یک تجربه تک‌نفره لذت‌بخش با مولفه چندنفره جامد قرار می‌گیرد. Red Faction: Guerrilla ممکن است نام Halo یا Call of Duty را نداشته باشد، اما آنقدر عمق بازی دارد که بتواند در مقابل هر رقیبی ایستادگی کند.